De cijfers in het weekend van het RIVM zijn altijd lastig om te bepalen. Ik had al gezien dat er een weekpatroon zit in het aanleveren van de cijfers. Nu het aantal laboratoria is uitgebreid is de dynamiek in het aantal besmettingen nog groter. De pieken in het aantal testen worden steeds hoger maar ook de dalen steeds lager. Vorige week zat er bijna een factor 2 tussen het laagste aantal (734 nieuwe besmettingen en 1334 nieuwe besmettingen). Om toch een trend te zien in het aantal besmettingen heb ik aan de dagelijkse grafiek een 7 daag gemiddelde toegevoegd.
In de grafiek meen ik te herkennen dat het uitbreiden van de testpopulatie per 6 april duidelijk heeft geleid tot een verhoging van het aantal nieuwe besmettingen. Daarna is deze weer langzaam gaan dalen. Het virus is duidelijk op zijn retour in Nederland al is het maar langzaam.
Alle besmettingen die nu worden geconstateerd zijn wel na de lock-down ontstaan. Op 12 maart werd in Nederland deze lock-down afgeroepen dus alle infecties na 24 maart zijn ontstaan onder het lock-down regime. Er zijn na 24 maart ruim 27 duizend nieuwe besmettingen geconstateerd terwijl dat op 12 maart nog maar 614 waren. Kortom toen de lock-down werd afgekondigd was het virus al breed verspreid in Nederland. Het was voor de GGD niet meer te doen om alle nieuwe besmettingen door middel van verwantschapsonderzoek te traceren. De lock-down was op dat moment duidelijk het enige middel om verdere verspreiding te voorkomen.
Aangezien het virus zich toch nog steeds verspreid in zulke grote getallen kun je je afvragen of de genomen maatregelen afdoende zijn. Het is zelfs de vraag of de relatieve toename na 24 maart vooral toe te schrijven is aan een beperkt aantal superspreaders die onbedoeld velen aan het besmetten zijn.
Naast superspreaders zijn er ook de spreadingevents. We kennen deze uit het nieuws. Dit zijn evenementen, zoals kerkdiensten, waarbij een relatief groot aandeel van de deelnemers is besmet. Het blijkt dus dat waar mensen zich verzamelen (ook met 1,5 m) afstand het toch moeilijk is om dit zonder besmettingen te doen. Er zijn altijd momenten waarbij 1,5 meter niet afdoende wordt aangehouden dan wel dat 1,5 meter toch te weinig is. Zo is een goed voorbeeld in het openbaar vervoer. Iedereen zit netjes 1,5 meter van elkaar in de bus maar bij het uitchecken stroopt het toch op bij de OV-card lezer. Ik snap die zwartrijders wel. Maar ook in de thuiszorg is het voor de verzorgers onmogelijk om cliënten vanaf 1,5 meter te helpen met wassen en aankleden. En deze verzorgers gaan van huis tot huis en zijn daarmee een enorm risico.
En zo zijn er denk ik nog talloze momenten te benoemen, die ook in de huidige omgang, het moeilijk maken om de 1,5 meter maatregel strikt vol te houden. Dit leidt dus tot nieuwe besmettingen. Ik vermoed dat als de regering vanaf volgende week besluit om een aantal maatregelen te versoepelen uiteindelijk het mondkapje daar een onderdeel van gaat zijn. Het zal niet meteen volgende week zijn maar in de verdere ‘normalisering’ zal, bij voldoende voorraad, gevraagd worden om in bepaalde situaties een mondkapje om te doen (zoals bijvoorbeeld in het OV). Ik ben alleen erg benieuwd welk verhaal daaraan wordt gegeven omdat het verhaal momenteel is dat 1,5 meter afdoende zou moeten zijn. Dat is volgens mij niet in alle gevallen zo en beperkt ons richting normalisatie.
